De laatste dagen van Satoshi: wat er gebeurde toen hij verdween

Ze vermoeden dat hij Brits was, dat hij Yakuza was en dat hij geld witwast. Ze vroegen zich af of hij een vrouw was, ze claimden voor het geval dat en grapten over de liefde met haar. Ze spraken over onvoorziene omstandigheden voor het geval dat hij gek was, ze hadden oog voor verschuivingen in zijn slaap en ze debatteerden waarom hij sprak en niet sprak. Ze hebben zelfs meerdere malen gevraagd om zijn identiteit. Echter, tot op de dag van vandaag weet nog niemand wie Satoshi Nakamoto was of waren.

Tegen de afnemende dagen van 2010 werd Satoshi Nakamoto nog steeds erkend voor het uitvinden van de Bitcoin en werd hij gerespecteerd voor het laten groeien van ’s werelds eerste gedecentraliseerde digitale valuta in een markt van maar liefst $ 1 miljoen. Maar naarmate frustraties over zijn autoriteit en beschikbaarheid werden opgebouwd, werd het maar al te gebruikelijk voor gebruikers om Satoshi te veroordelen.

Echter, dit wil niet zeggen dat Satoshi orde kon scheppen of de macht kon grijpen als hij zijn identiteit wel bekend maakte.

Een veranderende mening

Toen de winter naderde kwam er een verandering door een golf van berichten. Deze berichten zaaiden twijfel over het project, en meer specifiek, Satoshi’s rol in de activiteiten van het project. Als reactie trokken gebruikers een scheidslijn. Het was niet Satoshi, die toen nog de ontwikkeling regisseerde maar de gebruikers die de software runden. Zij waren de ultieme autoriteit van het project.

‘’Er is geen enkel meesterbrein in open source. Het is meer een brein waar één enkel mens slechts een cel is’’, schreef ShadowOfHarbringer. ‘’Als Satoshi op een dag zegt: ‘oké jongens, het was gewoon een grap met dit Bitcoin-ding, ik sluit het project af’, dan zouden we gewoon de code vorken.’’ Deze verdedigingslinie werd breed herhaald, zelfs door Satoshi’s meest actieve assistent, Gavin Andresen, die schreef: ‘’Als Satoshi schurk wordt dan wordt de code gevorkt.’’

De kern van deze verdediging was een groeiend geloof dat geen enkele Bitcoin gebruiker groter of minder kon zijn dan enig ander, dat het allemaal knooppunten op het netwerk waren, auteurs van code of personen die verantwoordelijk waren voor het succes van de software. Toch zouden de komende weken de vroege gebruikers van de Bitcoin deze macht vinden op manieren die de aannames over de bruikbaarheid, politiek, beperkingen en vrijheden van de software zouden verbeteren.

Het laatste bericht

De vermeende laatste breuk tussen Satoshi en zijn medewerkers zou plaats hebben gevonden op 26 april 2011. Volgens gegevens van Andresen stuurde Satoshi hem die dag een e-mail waarin hij hem vroeg om het idee te bagatelliseren dat hij een ‘’mysterieuze schimmige figuur’’ was, destijds met een korte en verwijtende toon aan de nieuwe technische leiding van het project.

‘’De pers verandert dat gewoon in een piraten-valuta-hoek. Maak het in plaats daarvan over het open source-project en geef meer krediet aan jouw bijdragers; het helpt hen te motiveren’’, schreef Satoshi.

Dit werd gevolgd door een apart bericht dat slechts een kopie bevatte van de cryptografische sleutel van het waarschuwingssysteem van de Bitcoin, een bericht dat Andresen effectief de enige controle gaf over beveiligingsmeldingen. In reactie daarop zou Andresen het advies erkennen, maar hij ging al snel over op dringende zaken en informeerde Satoshi over zijn intenties om een ‘’jaarlijkse conferentie over opkomende technologieën voor de Amerikaanse inlichtingsdienst’’ bij te wonen.

Bitcoin gebruikers debatteerden over deze acties. Maar ook hier is het duidelijk dat de beslissing van Andresen om de autoriteit niet uit de weg te gaan alom populair was. Waar Satoshi op de cryptomarkt veel zweeg brengt Andresen juist een meer principiële loon aan de projectleiding van de Bitcoin.

‘’Dit alles bewijst dat de Bitcoin een meritocratie is en dat Gavin zijn positie als hoofdontwikkelaar heeft verdiend door middel van peer review’’, schreef anoniem. Anderen betoogden dat Satoshi Gavin had ‘’gepromoveerd’’ om ‘’het commando over te nemen’’, en noemden als bewijs hoe zijn e-mail ooit uitlekte.

Voor sommigen was Andresen ‘’niet gekozen’’, maar eerder ‘’opgevoed’’ tot de taak. Dit is de opmerking die de dominante mening benadruk die vandaag de dag nog steeds wordt gepresenteerd. Toch, zoals de discussie laat zien, maakten weinigen zich zorgen over het idee dat Satoshi nooit meer zou terug keren.

Tot op de dag van vandaag weet niemand wat er is gebeurd met Satoshi Nakamoto  en of hij wellicht een opvolger heeft aangesteld voor de ontwikkeling van de Bitcoin. Tot op de dag van vandaag wordt Andresen nog benaderd door mensen die tegen hem zeggen ‘’ik zal graag meer willen weten over Nakamoto.’’

‘’Dat zal ik ook wel willen!’’ is dan het antwoord van Andresen.